Saquisilí: kleuren, geuren en vooral: chaos!
Woensdag vertrokken we definitief uit Quito, weg van onze geliefde hostal ‘Casa bambu’, waar we bijna 3 maanden verbleven. Tijdens deze drie maanden zagen we vele reizigers komen en gaan, maar enkelen bleven, zoals wij. Met Martina, Toni, Karin, Juan, Antonio,… beleefden we vele leuke momenten. Het afscheid was dus een beetje moeilijk, maar.. vroeg of laat zien we elkaar terug!
We hadden het geluk twee dagen voor ons vertrek Pedro en Rebecca terug te zien. (we leerden hen een maand geleden kennen in Casa Bambu) Bleek dat zij dezelfde route als ons gingen volgen, dus besloten we om samen verder te reizen. Pedro is Venezolaan, Rebecca is van California, maar woont al 5 jaar in Venezuela (met Pedro dus). Onze eerste halte was Latacunga, van waaruit we de dag nadien naar Saquisilí gingen om de grootste lokale markt van Ecuador te bezoeken. Deze ‘markt’ bestaat uit verschillende markten, en één van de grootste atracties is de dierenmarkt. Gillende zwijnen, loeiende koeien, lamas, ezels, kippen,… alles aan de leiband of in hokjes gepropt! Werkelijk de moeite waard, hoewel de dieren het er niet altijd even goed van afbrengen…
Let hier vooral op de tekst achteraan de pick-up. God en zijn familie zijn hier werkelijk overal. Bij de kapper, in de bus, taxi,… tot zelfs een foto aan de binnenkant van de kepie van een agent!
De groeten- en fruitmarkt was zeer kleurrijk. De foto’s tonen jullie wat wij hier allemaal te eten en drinken krijgen! (Tip: ga met de muis over de foto’s voor de namen.)
Update: wie automatisch op de hoogte wil blijven van nieuwe berichten, kan zich vanaf nu inschrijven.
Verder willen we iedereen bedanken voor de uitbundige reacties op onze berichten en foto’s. Dit is echt leuk voor ons!
Het zijn prachtige foto’s en ze geven een zeer goed beeld van wat jullie daar allemaal meemaken. Wat gaan jullie doen na Argentinié sjansaaars
Door mama op 15 januari, 2007 om 10:33
Ge zijt ons aan het verwennen met beeld én tekst.National Geographic moet er langzamerhand voor onderdoen. Nu begint het echt aantevoelen alsof we met u mee op reis mogen. Ge weet niet half hoe plezierig dat is.
Door Lieve Kieckens op 15 januari, 2007 om 11:07
Eindelijk nog eens eten op de blog. Die varkenskopjes zien er nog niet zo slecht uit ;-) En hebben jullie al zo’n Cuy verorberd?
Door Karl Gilis op 16 januari, 2007 om 15:59
al chance dat GAIA die markten nog niet ontdekt heeft ! :-)
Door mama yo op 16 januari, 2007 om 16:46
Jep, Cuy hebben we eens geprobeerd in Peru.. het zag er vreselijk uit, maar we denken dat we een slecht stuk hadden. Normaal komen ze in hun geheel geroosterd (inclusief pootjes, tanden,…), dus als we er zo nog eens zien zal ik (Toon) het toch nog eens wagen. De smaak zou iets tussen konijn en kip zijn…
Door Toon op 16 januari, 2007 om 17:18
Schitterend … inclusief pootjes en tanden. Smakelijk…
Door Karl Gilis op 17 januari, 2007 om 21:45
Is dat geen heerlijke combinatie? (en dan heb k t over de titel van dit stukje) Van de fotos alleen al word k al helemaal vrolijk. Mannekes toch, wat een avonturen! jullie kunnen der n ganse stripreeks mee uitgeven. Of een stuk of 1000 artikels in de national geographic, daarin heeft mama toon overschot van gelijk! Gentiet er nog maar kweenieoeongelooflijkkeihard van enneuh moesten de souvenirs echt n blok aan het been worden… postpakket, kerkhofln 99, aalst, belgium. :-P grapje!
Veel groentjes, vlaanderen en zuidamerika boven enneuh, waai niet van dat dak af! :)
besos!
Door anna op 12 februari, 2007 om 13:51