Nazca & ‘La Ciudad Blanca’
De officiële naam is ‘Nasca’ en komt van de Quechua-taal ‘Nanasca’ wat betekent ‘pijn’ of ‘verdriet’. De Spanjaarden konden de ’s’ echter niet uitspreken (haha!) en hadden het over ‘Nazca’ met een ‘z’. Langzaam maar zeker begon men het ook zo te schrijven en uit te spreken. Echter in de Quechua taal komt de letter ‘z’ niet voor.
Nazca staat vooral bekend voor zijn misterieuze lijnen en figuren in de ‘Pampa Colorada’ in de Peruaanse en Chileense woestijn. Tot nu toe zijn er zo’n 800 lijnen en 300 geometrische figuren - waarvan 70 spectaculaire tekeningen van dieren en planten - ontdekt. Van op de grond zijn de figuren bijna niet waar te nemen, vandaar namen we een klein vliegtuigje (1 piloot en 3 passagiers) om over de lijnen te vliegen. SUPER!
De figuren zijn in werkelijkheid wel kleiner dan we dachten. We moesten onze ogen dus goed open en goed luisteren naar de piloot. De best waar te nemen figuren zijn: de aap, walvis, kolibrie, condor, spin. astronaut, handen, boom…
Om de figuren nog beter te zien, maakte de piloot cirkels. Gelukkig hadden ze ons aangeraden niet te ontbijten voor de rit want de maag kreeg het zwaar te verduren! (let op de horizon in de foto..)
De lijnen en figuren werden gecreërd door het verplaatsen van de donkere, door de zon gebakken stenen zodat de lichtere bodem te voorschijn kwam. De hamvraag blijft: wie maakte deze figuren en waarom? En hoe wist men wat men maakte wanneer de lijnen alleen van bovenaf een geheel vormden? Maria Reiche (1903-98) een Duitse wiskundige en onderzoekster van de Nazca-lijnen zegt dat het de Paracas en Nazca cultuur was, die leefden tussen 900 BC en AD 600, die de lijnen maakten. Voor haar stellen de lijnen een astronomische kalender voor, ontwikkeld voor landbouw doeleinden. Maar deze theorie kon niet alle wetenschappers overtuigen en zo ontstonden er ook andere theorieën. Tony Morisson bvb denkt dat de lijnen een ceremonieële betekenis hebben. Antropoloog Johann Reinhard heeft nog een andere uitleg die als volgt gaat: aangezien water en vruchtbaarheid heel belangrijk waren in de woestijn, zijn de lijnen volgens Reinhard geconstrueerd als aanbidding van het water of de watergoden.
Kortom, het blijft dus nog steeds gissen naar de werkelijke betekenis van de Nazca lijnen.
Naast de lijnen zijn er ook tomben te bezoeken (Cementerio de Chauchilla) van de Nazca cultuur. Hier zagen we mummies (steeds in foetus-positie), beenderen, ceramiek… Men zegt dat de Nazca-cultuur de mooiste ceramiek heeft en inderdaad, ze konden er wat van! Vandaag de dag zijn er mensen die kopiën maken van deze ceramiek op identiek dezelfde manier. Ze gebruiken dus een stukje hout waar ze baby-haar aanbinden en als verf gebruiken ze enkel natuurlijke kleurstoffen.
Aangezien onze bus maar om 23u30 ’s avonds vertrok richting Arequipa hadden we nog de hele middag vrij om eens lekker te relaxen aan het zwembad van een super sjiek hotel. Zalig was dat!
Arequipa, La Ciudad Blanca of de witte stad. Vele oude gebouwen zijn hier namelijk met sillar, een witte vulkanische steen, gebouwd. Aangezien er hier een aantal actieve vulkanen zijn, liggen de stenen van tijd tot tijd gewoon voor het rapen! ;-)
Arequipa heeft een prachtig en reusachtig klooster ‘Santa Catalina’. Het leven als non moet er wel nog vrij aangenaam geweest zijn. Er leefden bijna uitsluitend nonnen van rijke afkomst met hun eigen slaven, prachtige hoewel sobere vertrekken en af en toe een feestje.
In Arequipa zegevierde het christendom: er zijn ontelbare kerken met ontbelbare beelden van heilige maagden en patroonheiligen, conventen, kloosters, …
Arequipa is een mooie, gezellige stad met vele toeristen. Zoals een man ons vertelde in Nasca: “Arequipa, oei oei, je komt er precies in een ander land terecht”.
Updates:
- De overzichtspagina met alle foto’s.
- In het artikel “Tambo Colorado & Huacachina” heb ik enkel van de foto’s vervangen omdat de kwaliteit echt slecht was door het verkleinen. Even opnieuw bekijken dus! :-) (Ter info, het zijn de eerste zes)
Stop aub met die blog en foto’s! Het wordt te moeilijk om daar van achter mijn bureautje naar te blijven kijken zonder het heel hard te voelen kriebelen…
Door Karl Gilis op 6 februari, 2007 om 12:53
Fantastisch! Het fotoalbum ziet er prachtig uit. Wij genieten mee.
Door O&O op 9 februari, 2007 om 23:18
waaw,jullie kennen precies wel wat van fotografie! Prachtige foto’s!
Door Veerle De Bosschere op 15 februari, 2007 om 19:16